Waterval aan verhalen!!

Hola!!
Hier ben ik weer na een week geen bericht... Dussuhhh... het wordt een heel verhaal ben ik bang... ;-)
Allereerst even laten weten dat er geen sprake meer is van zieken of ontregelde darmen, maar we zijn allemaal de klos geweest. Pa heeft 2 gamedrives gemist en verder heeft niemand echt iets gemist.
Ma 8 okt zijn San en ik wakker geworden in onze tent in Maun. Niet veel groepen om naar te kijken, maar wel een NL stel wat vreselijk onlogisch aan het pakken was, toch ook leuk om naar dat gestuntel te kijken vanuit je bed!
Die dag reden we van Maun naar Gweta, ongeveer 200 km. Dezelfde saaie weg terug met wederom veel overstekende koeien, ezels, geiten, struisvogels en duizendpoten! Ik ben wel bang dat een aantal van die duizendpoten nu platvoetjes hebben... ;-)
Aangekomen bij Planet Baobab lunchen we en komt de gids ivm de activiteiten in de middag. Het quadbiken gaat geen suc6 worden want door de regen is er veel modder en daarnaast is het alleen naar de zoutpannen al 1,5 uur enkele reis in een truck en ben ik niet in de beste staat om achterop te gaan...hihi
We kiezen dus voor een ritje naar een waterpool met fossielengedoe. Kees is inmiddels ook "slachtoffer" en Tien blijft bij hem en dus gaan San, pa, ma en ik alleen.
Nou, bij de eerste uitleg over stenen voel ik me niet lekker en ga ik in de truck liggen, later komt ook pa, erg gezellig voor die gids. Ik eet erna niet mee, de anderen wel aan tafel en toen ma na de soep naar de rondavel! hahaha Tis wat met die VanderBent-party (zo staan we te boek in de hotels!).
Overigens gaat die gids uit zijn stekker als ik zeg dat we geen hippo in de delta hebben gezien, onmogelijk volgens hem. Fijn dat ik mijn mening bevestigd krijg!
Di 9 okt erg brak opgestaan. We hebben onze laatste dag in onze bus en het is zo'n 400 km. Ik ruil met San van plek... durf haar de "zware" taak van navigator wel te geven, daar we maar 1 afslag hebben richting Kasane! ;-)
De lodges in Kasane zijn helemaal top, een vreselijk mooie ligging aan de Chobe rivier en een mooie groene en bloemrijke tuin. Lodges ook weer erg leuk, Out in Africa heeft goede locaties uitgezocht vinden we.
Ik ga nog even liggen op bed die middag en San gaat een trail doen. Ik schrik op een gegeven moment van herrie op het balkon en het blijken apen! Ik er dus uit om foto's te maken, er grappig hoor! San is erg snel terug omdat de trail afgezet is, waarschijnlijk iets te gevaarlijk zo langs de rivier, want er hangen overal borden met de waarschuwing voor krokodillen en nijlpaarden. We zien ze niet, maar hebben de hippo's wel gehoord!
We eten buiten op een terras bij kaarslicht alleen waait dat steeds uit en moet pa hem weer aansteken, mooi, want dan verveelt pa zich niet zo tijdens het eten! ;-)
Wo 10 okt hebben we om 6 uur al een gamedrive en we gaan natuurlijk voor de leeuw om onze big five compleet te krijgen. We rijden dus meteen naar de rivier en zien een groep wilde honden, wat op zich zeldzamer is. Maar dan liggen er verderop 3 leeuwen aan een impala te kluiven... kicken!! COMPLEET!!!
Ook ligt er een dode olifant in de rivier en er omheen zwemmen krokodillen en hippo's, mooi schouwspel!
Als we hogerop een koffiestop houden zien we beneden aan de rivier een kudde olifanten en wat andere beesten water drinken, ook weer fantastisch!
Als we dan richting lodge gaan, staan we ineens vlak naast een stel olifanten. We blijven staan en een wijfje met jong loopt achter onze truck om en zien we dus aan beide zijden olifanten, heel dichtbij!
Die middag doen we rustig aan en San en ik liggen even aan het zwembad met uitzicht op de rivier, wat hebben we het weer slecht... hihi
Dan gaan we voor de sunset cruise over de Chobe rivier en weer is alles toppie. Het weer alleen niet, erg donker en af en toe een spatje regen, maar we moeten het positief benaderen, het had ook kunnen gaan hozen...
Aan het eind worden we getracteerd op een groep mannetjes olifanten die eerst netje in een rijtje lopen en vervolgens de rivier oversteken. Daarna komt een hele kudden wijfjes met jongen naar de rivier om te drinken en badderen. Verder zien we een visarend die haar jong leert vliegen, uniek!
We zijn helemaal in ons element na ook veel vogels, kroko's, buffels, waterbokken, kudu's, impala's enz en boeken dus nog een extra gamedrive voor de volgende morgen, want we worden pas om 11 uur opgehaald om naar Zimbabwe (Vic Falls) te gaan.
Do 11 okt dus weer vroeg op gamedrive en tja... wat heb je nog te wensen na alles wat we gezien hebben en dus geven we de ranger een rijtje van luipaard in de boom, mannetjes leeuw, kill... Gelukkig moet hij er ook om lachen. Bij de rivier zien we nu een grote groep leeuwen (die grote groep met welpen hadden we gister ook gezien) ligt nu op het veld aan een jong olifantje te kluiven... Niet hun favoriete voer, maar omdat het niet erg droog is, komt er niet veel wild naar de rivier en tja, dan is het olifantje de klos..
Ook zien we een groep hippo's die twee aan twee met de bekken open staan te stoeien (lijkt wel een judoles ofzo..). Ze doen dit om te oefenen voor de gevechten van volwassen mannetjes om de groepen wijfjes. Dan gaan we weer hogerop Chobe in en zien we midden op een zandpad een hippo liggen... wij denken dat dat nijlpaard dood is, maar hij beweegt nog iets... Het ziet er niet leuk uit: schrammen op zijn rug en witten vage ogen... We vragen de ranger dus of zij hem dan niet met een kogel uit zijn lijden helpen... Hij gaat hard lachen, want het beest heeft alleen een gevecht om macht in de groep heeft verloren en alleen maar aan het bijkomen is... Wij hadden hem "gewoon" de kogel gegeven!! ;-)
Op de terugweg zien we nog de favoriet van Tien: het wrattenzwijn.. en nog eentje! Ze zijn in een kuil aant graven en we kijken toe als er ineens nog een koppie boven het zand uit komt!! Erg komisch, maar denk dat je er bij moet zijn!
Dan gaan we met de transfer mee naar Zimbabwe en bij de grens weer alle toestanden van briefjes enzo, maar we gaan er relatief snel doorheen. Als we de bus weer in willen, maant de chauffeur ons door het hek te lopen... wij doen dat en dan gaat hij keren... Oeps... Ook San en ik krijgen nu kriebels.. Gelukkig zet hij hem in zijn achteruit en gaat dan onze tassen uitladen! Wat blijkt, we worden vanaf de grens weer door een andere bus opgepakt! Fijn dat we er zo achter moeten komen.
Als we bij Vic Falls aankomen zien we de waterdamp al flink boven het landschap uitkomen, dat is goed, dan stroomt er veel water! De lodge is weer grappig, we hebben eigenlijk een groot huis met 3 slaapkamers en 2 badkamers en verder de faciliteiten van het hotel, dit gaat weer lukken!
Op het terras bij het hotel kijken we over een waterpool en het nationale park uit, goed stekkie dus. San en ik gaan de activiteiten voor de volgende dag confirmeren en betalen. En op hun beeldscherm zie ik een mail staan van een ongeluk de dag ervoor... er is een toerist overleden bij het raften... Gelukkig stond dat niet op ons programma (Annelou, sinds mijn avontuur hier in 1996 was raften voor mij al geen optie meer en nu zeker niet meer). Wij gaan dus voor andere dingen en alles is geregeld.
San en ik hebben de zolder om te slapen en hebben een giga uitzicht over hetpark, maar ook de nodige kieren en een open gat en daarom gaan we onder de klamboe slapen. Maar al snel hebben we een grote mot in de "tent". Hij zit bij San en die kruipt onder het laken en ik mep hem dood, daar hebben we geen last meer van...
Vr 12 okt dus een drukke dag en een beetje opslitsen. San gaat in haar eentje voor een microflight (weten haar ouders nog niet), pa en Kees gaan vissen op de Zambezi en Tien, ma en ik gaan voor de wandeling met leeuwen. Dit blijkt minder kitsch dan verwacht. Tuurlijk wel de fotomomenten met de leeuwen, maar in het begin loop je continue op te letten waar die beesten lopen en aan het einde loop je lekker te kletsen (oa met een Australisch stel) en lopen de leeuwen als honden tussen de groep door! ;-)
Ma pakt (volgens instructie) een leeuw bij de staart en noemt hem Rosa (zo gaat hun nieuwe hond waarschijnlijk eten naar ROmi en SAra). Ik film het en die Australische man verbetert ma iedere keer als ze Rosa zegt want die leeuw heet anders. Het mooie is dat ma hem niet hoort, dus echt een aaneenschakeling van "kom maar Rosa...." "no, his name is..." enz ;-)
Bij het ontbijt krijgt Tien een sms van Kees.... ze hebben net zoveel vis gevangen als op Terschelling... niets dus! ;-)
Terug in het hotel blijkt dat Kees in de 5 minuten bonus nog een grote gevangen heeft. San komt ook terug en heeft de microflight overleefd, maar ze lijkt meer avontuur beleefd te hebben aan de reis er naar toe (met Japanners).. Hoewel, haar opstijgen en weer terug om fototoestel de maken en weer op te stijgen was ook "goed" bevallen!
Dan gaan we met z'n allen naar de helicopter. Hiervoor moeten we de grens met Zambia over, dus lekker stempels halen. Maar daar zien we lange rijen ivm bordershoppen. Dat was in het verleden ook, maar toen meer ivm luxe goederen, nu ook voor simpele boodschappen... De situatie in Zimbabwe is echt triest...
We gaan met een 6 persoonsheli en het is weer erg mooi. Ik weet van de 2 rondjes, keer linksom en een keer rechtsom en dus wacht ik geduldig tot de watervallen aan mijn kant komen, maar dat is niet helemaal super,maar de rest heeft het goed gezien en voor hun is het nieuw, dus eigenlijk helemaal top! (duurde even voor ik het zo positief kon benaderen hoor!;-))
Terug bestellen we maar 3 sandwiches... we raken volgevreten na al het restaurantvoer... Maar het is warm en je moet blijven eten en drinken, dus samen delen. Dan splitsen we weer op en gaan Kees, Tien en San voor een gamedrive inclusief dinner en gaan pa, ma en ik voor de olifantenrit... jaja, Annelou, we luisteren toch niet! (erg makkelijk, want er heerst veel dovigheid in de VanderBent-party... San is bang voor besmettelijkheid en ik denk soms dat het overgeslagen is! hahaha).
Het is een flink stuk rijden over een "bumpy road" en dus nog even lekker Afrikaans. Na de instructies krijgen we wat verhalen. Zo is er eentje als jong door een (wilde) bull gebracht naar het kamp. De dag erna kwam de bull nog even kijken en kennelijk was alles ok, want daarna hebben ze hem niet meer gezien! Verder hadden ze er eentje die er vandoor is gegaan (hekken kennen ze niet), maar toen na 4 maanden het eten schaars werd, was hij terug gekomen. De volgende winters was het 2 en 1 maand weg en daarna niet meer. Ze rijden niet op hem, want anders moet je je paspoort meenemen, omdat je nooit weet waar je uitkomt! hahaha
Dan komen de olifanten aanlopen en mogen wij via een hoge stellage opstappen. Er loopt ook een kleintje bij die meeloopt om te oefenen. Ik zit op haar ma en daarom kan ik genieten van het onder mijn olifant doorlopen van die kleine. Even gaat het kleintje ook nog drinken! Het is een mooie avond met een mooie rode avondzon over het Afrikaanse landschap, hoeveel beter kun je deze unieke reis (met pa en ma) afsluiten?
Halverweg staan pa en ma wat dichterbij en pa had wel eens comfortabeler gezeten. Ma vind het, ondanks haar (kunst)heupen meevallen. Ik ook. We steken ook nog een rivier over en dat begint de truc van het afstappen. Maar dat valt mee, zelfs voor pa en ma, dus ik heb alleen de voorpret gehad! ;-)
Pa lokt nog een hertje en voert hem, ma en ik kopen souvenirs, oa een shirt voor Tien met wrattenzwijntjes.
Pa zegt dat hij over een paar weken pas zal beseffen wat hij allemaal gezien en meegemaakt heeft, maar ma is nu al ontroerd... Het maakt me blij! ;-)
Op de terugweg nog even een bonus van 2 leeuwen langs de weg. In het hotel eten we ter afsluiting met z'n drietjes (de anderen eten tijdens de gamedrive) en we hebben een plek aan de rand van het terras met uitzicht op de pool en er staan veel olifanten en de zoveelste bonus is er dan in de vorm van hyena's, nog completer dus, de lijst van pa en ma!
Het eten komt onder stolpen aan en we genieten van een heerlijke afsluiting van 3 mooie weken Afrika... We zijn alle tegenvallers van geen ballonvaart, geen quadbiken en darmstoornissen alweer vergeten!

Liefs van een zeer gelukkige Mier!!!
XXX

ps: foto's bij dit bericht plaats ik thuis! (morgen dus)